พยาบาลสะท้อนการได้รับกำลังใจ และความช่วยเหลือจากประชาชนต่อบุคลากรทางการแพทย์
แชร์ :
26/06/2024
ข้อคิด “ในความยากลำบากก็ยังมีคนมาช่วยสนับสนุน”
สถานการณ์แตกต่างจากช่วงปกติอย่างไร
ในช่วงปกติไม่ค่อยมีใครมาบริจาคที่องค์กร เพราะองค์กรของเราเป็นสถาบันเฉพาะทางบำบัดรักษายาเสพติด ทำให้การรับบริจาคหรือคนจะเข้ามาบริจาคนั้นมีน้อยมาก ทั้งนี้ก็อาจจะเป็นเพราะว่าคนเห็นว่าเกี่ยวกับยาเสพติดด้วย คนก็เลยรู้สึกว่าอย่าไปช่วยเลยมันติดยา แต่พอช่วงที่องค์กรมาทำเกี่ยวกับโควิดก็เริ่มมีของหลั่งไหลเข้ามา จนทำให้บางวันที่ของบริจาคเยอะเกินก็ต้องรีบกระจายของออกไปเพื่อไม่ให้เสียหาย
ช่วงเวลาของเรื่องที่เล่า
หลังจากเปิดโรงพยาบาลสนามสักพัก ประมาณช่วงเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2564 แต่ข้าวต้มมัดป้าน้อยเริ่มมาตั้งแต่วันที่ 25 เมษายน 2564
มีใคร/หน่วยงานใดที่เกี่ยวข้องบ้าง (เช่น ใครให้ความช่วยเหลือ ไปรับบริการจากใคร ฯลฯ)
โดยส่วนใหญ่ก็จะเป็นประชาชนที่อยู่บริเวณใกล้เคียงที่มีการบริจาคของเข้ามา แต่จากที่อยู่ไกล ๆ ก็มี อย่างสมุทรปราการ และกรุงเทพฯ ซึ่งการบริจาคสิ่งของเข้ามาบางคนก็มีความพยายามที่จะคัดสรรของดี ๆ มาให้บุคลากร เช่น คนที่รู้จักกับเจ้าหน้าที่เวชระเบียนที่มีการนำผัดไทยประตูผีมาให้ หรือในบางกรณีที่คนบริจาคมีการทำเกี่ยวกับอาหารทะเลเผาขายนำเอาของสดมาให้ แต่เราไม่มีเวลาทำเพราะทำงานหนักเราจึงปฏิเสธไป ซึ่งสุดท้ายคนบริจาคคนนี้ก็ได้นำเอาอาหารทะเลที่เผาหรือทำสุกเสร็จเรียบร้อยมาให้แทน
เรื่องเล่าตามความประทับใจ/ยากลำบาก
มีความประทับใจที่ได้รับจากคนที่เราได้ดูแล ในยามที่เรามีปัญหาเยอะแยกมากมาย แต่ว่าก็มีคนมาสนับสนุนให้เราชื่นใจ แล้วเราก็มีกำลังใจในการทำงาน อย่างกรณีของป้าน้อยซึ่งเป็นคุณป้าที่เราประทับใจมาก ป้าน้อยได้นำข้าวต้มมัดมาให้เราและบุคลากรทุก 2-3 วัน โดยที่ป้าน้อยไม่ใช่คนที่มีเงินหรือรวยอะไรเลยเป็นเพียงแค่ชาวบ้านธรรมดาคนหนึ่ง ป้าน้อยมักจะขี่จักรยานฝ่าเปลวแดดเอาข้าวต้มมัดตะกร้าใหญ่มาให้กิน ป้าน้อยเห็นเราและบุคลากรทุกคนเป็นเหมือนลูกเหมือนหลาน ซึ่งสิ่งเหล่านี้นับเป็นสิ่งดี ๆ ที่เกิดขึ้น เป็นน้ำใจที่มีการแสดงออกมาด้วยการกระทำ เรารู้สึกว่าในความยากลำบากก็ยังมีคนมาช่วยสนับสนุน การที่ได้เห็นว่าคนที่ต้องการมาบริจาคพยายามสอบถามของที่ต้องการ หรือเรื่องราวต่าง ๆ มันเป็นสิ่งที่ทำให้เรารู้สึกดีใจมาก
สิ่งที่ได้เรียนรู้
ได้เรียนรู้ว่าน้ำใจจากคนที่เข้ามาบริจาคสิ่งของหรืออาหารก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ผ่านวิกฤตไปได้ เพราะแม้ว่าคนเหล่านี้จะดูแลคนไข้ไม่ได้ แต่เขาก็มีหน้าที่ช่วยคุณหมอ พยาบาลในการให้ของใช้ ของกิน รวมถึงให้สิ่งที่ขาดและไม่เพียงพอสำหรับคนไข้ ซึ่งสิ่งเหล่านี้ทำให้สัมผัสได้ว่าเรามีความสุขและรู้สึกว่าไม่ได้อยู่คนเดียวในสถานการณ์ที่ยากลำบาก แต่ยังมีประชาชนที่อยู่เคียงข้างคอยช่วยตามที่เขามี ซึ่งในบางทีเขาก็ไม่ได้ช่วยคนเดียว แต่ไปขอญาติ ขอคนใกล้ชิดมาช่วยด้วย
